Een geweldige vakantie samen met Maaike!!

Wauw wat hebben Maaike en ik een geweldig week gehad! We hebben super veel gezien en meegemaakt! In deze blog zal ik jullie meenemen op onze reis door Ghana.

We beginnen maandag morgen vroeg. En met ‘vroeg’ bedoel ik dan ook echt vroeg. We hadden met een taxichauffeur afgesproken dat hij ons om 4 uur bij Hanukkah op zou komen halen. Natuurlijk werd dat volgens de Ghaneese tijd iets van half 5. Maar goed, geen gezeur we zaten in de taxi en onze reis was begonnen. De taxi bracht ons naar het busstation in town. We hadden onze kaartjes voor de bus al eerder gekocht, dus daar hoefden we ons geen zorgen meer over te maken.

Nadat we ongeveer 6 uur in de bus hadden gezeten kwamen we aan in Tamale. In Tamale zouden we overnachten bij een guesthouse. We hadden alleen één klein probleempje.. we hadden een guesthouse geboekt, maar we wisten niet hoe het heette… oeps beetje dom van ons. We hadden alleen de naam van de baas van het guesthouse, maar daar snapte de taxichauffeur helemaal niks van. Hij ging echt aan alle taxichauffeurs vragen of ze wisten waar hij ons naar toe moest brengen, maar niemand snapte het. Uiteindelijk hebben we Mariette maar even gebeld (we hadden van haar het telefoonnummer van die man van dat guesthouse gekregen). En gelukkig wist Mariette wel hoe het heette! Gilbbt Guesthouse! Heel fijn, nu wist die taxichauffeur tenminste wel waar hij ons naartoe moest brengen! De rest van de dag hebben we heerlijk in en bij onze kamer gerelaxt!

Dinsdag reisde we door naar Molé National Park. Na ons ontbijt zouden we de taxichauffeur van de vorige dag opbellen, zodat hij ons zou komen halen en naar het busstation brengen. We waren net klaar met ons ontbijt (onze kamer was nog een zootje) toen onze gastvrouw kwam zeggen dat onze taxi al gereed stond. Ach ja, met Ghanezen kan je niet zo goed dingen afspreken geloof ik… We hebben vlug de kamer opgeruimd en onze koffers ingepakt. Bij het busstation hebben we eerst een kaartje gekocht voor de busreis naar Molé, daarna zijn we Tamale ingegaan, omdat onze bus toch pas om 2 uur zou vertrekken. In Tamale hebben we gewoon een beetje rondgelopen en vooral heel veel gezien. Wat zal het toch raar zijn om gewoon weer in Middelburg te statten! Echt een wereld van verschil! In Middelburg loop je winkel in winkel uit, maar hier verkopen ze echt alles op straat en heb je alleen heeel af en toe eens een ‘echt’ winkeltje.. In een ‘echt’ restaurantje hebben we heerlijk gegeten! Kip met friet en salade! Van mama had ik over de post een verrassingspakketje gekregen, echt super leuk! In het verrassingpakketje zat ook het Zeeuwse kwartet. We hebben wat kaartjes aan de ober laten zien, was echt grappig! Hij geloofde zelfs bijna dat ik echt in kasteel Westhove woon! ;-) Na onze wandeling door Tamale zijn we weer naar het busstation gegaan. Het was toen iets van kwart over 1. Om half 2 moesten we bij het busstation zijn en om 2 uur zou onze bus vertrekken. Uiteindelijk werd dit pas 5 uur…. Zucht, wat kan wachten soms lang duren (vooral al het zo snik heet is…).

Maar goed, we zaten dus veilig in de bus… Tenminste dat dachten we… Ik zit even te twijfelen of ik het jullie zal vertellen, maar ik doe het toch maar. Het kan natuurlijk ook niet allemaal even leuk zijn wat we hebben meegemaakt. De weg van Tamale naar Mole is slecht. Een heel groot stuk is alleen maar rode zandweg met gaten en kuilen. Af en toe passeerden we een dorpje. In één van die dorpjes kwamen er mensen naar onze bus toe die vertelden dat het niet veilig was om verder te rijden, omdat er de laatste tijd nogal veel overvallen waren gepleegd op de weg waar wij overheen reden.. En vooral omdat wij in een overvolle bus zaten, hadden wij een grote kans dat wij ook overvallen zouden worden.. Allemensen wat was ik bang!!! Ik zag in m’n gedachten al allemaal enge mannen met kapmessen uit de bossen komen…. Zelfs de jongen die naast mij zat was bang! In de bus werd nog even overlegd of we door moesten rijden of niet, maar de buschauffeur besloot om bij ‘The Grace of God’ toch maar door te rijden. Ik ben in een bus echt nog nooit zo bang geweest! Maar gelukkig heeft God onze gebeden verhoord en zijn we beschermd voor de overvallers! Het ene probleem was voorbij toen het andere probleem alweer te voorschijn kwam: de voorlichten van de bus vielen uit. Stel je voor, je rijd in een overvolle bus over een slechte hobbelige rodezandweg, in het donker tussen de bomen en de lichten vallen uit… Dan zie je dus echt niks meer! Er is iemand met een zaklamp uit het raampje gaan hangen, zodat er nog iets te zien was, maar ook nu voelde ik me niet echt veilig… Kunnen jullie je ook voorstellen dat ik super blij was toen we eindelijk na 6 uur in de busgezeten te hebben veilig bij Molé aankwamen!? Deze rit zou eigenlijk maar iets van 4 uur duren… We zouden eigenlijk om 2 uur vertrekken en om 6 uur aankomen. Maar we vertrokken om 5 uur en kwamen pas om 11 uur aan… Bij Molé zouden we in een dorm (een gedeelde kamer) slapen. Er stonden wel 3 stapelbedden op ‘onze’ kamer, maar gelukkig waren wij de enigste die deze nacht in de dorm sliepen. Nadat we ons hadden gedoucht met bakjes koud water (de douche deed het niet), zijn we snel ons bed ingedoken!!

Woensdag hebben we ontzettend veel gedaan. Als eerste zijn we mee geweest met de wandelsafari om 7 uur. De apen en zwijnen liepen gewoon tussen door de huisjes! We liepen een bocht om en heel onverwacht stonden we ineens oog in oog met vier olifanten! Hele echt levensgrote olifanten! Wauw wat was dat mooi om te zien! We konden ze echt bijna aanraken, zo dichtbij stonden ze! Ik heb echt super mooie foto’s gemaakt! Tijdens de wandelsafari zagen we ook nog een olifant in het water. In datzelfde water zaten ook krokodillen, maar daar zagen we alleen heel af en toe een klein stukje van boven water komen. Het was te koud voor ze om echt aan land te komen.. Ik snapte dat niet echt, want ik had het gewoon nog steeds warm! Ook zagen we nog Cops en Bush boks, maar die vond ik eerlijk gezegd niet echt bijzonder… Het leken net herten en die kan ik in Oostkapelle ook wel zien. ;-) Na de wandelsafari hebben we ontbeten en na het ontbijt zijn we op kanosafari geweest. Het laatste stukje van onze busreis van Tamale naar Molé was Muni ingestapt en Muni wilde onze gids wel zijn voor de volgende dag. We kregen zijn mobiele nummer en zo gezegd zo gedaan.. De kanotocht was zo geregeld! Net voordat we weggingen kwamen we ineens twee Nederlands jongens tegen (Jan en Sjaak, hoe Nederlands kan het zijn;-)) die ook wel zin hadden in een kanotochtje. Uiteindelijk zaten we met Jan, Sjaak, Muni, twee negers die roeiden, Maaike en ik in één kano. We hebben geen dieren gezien helaas, maar gewoon het feit dat we daar hebben gekanood langs de olifantenvoetsporen aan de kant vind ik al de moeite waard om te vertellen! Daarnaast hadden we ook dikke lol met z’n allen dus zonder olifanten gezien te hebben was het toch geslaagd! Terug bij Molé hebben we eerst geluncht. Na de lunch stond ons tweede uitje met Muni gepland. Achterop de motor naar het dorpje Larabanga. Maaike heeft zelfs zelf nog motor gereden (waar ze nog steeds helemaal over in de wolken is), maar ik vond achterop de motor bij zo’n neger al spannend genoeg. ;-) In het dorpje hebben we nog een kleine moskee gezien. Muni heeft er het een en ander over verteld waar ik geen bal van snapte (omdat het allemaal in het engels ging en ik dat nog steeds maar moeilijk kan volgen), natuurlijk heb ik net gedaan of ik het helemaal begreep en dat ik het heel interessant vond om te weten… ahum… We zijn nog op het dak van een huisje geklommen, waar we ook ’s nachts hadden mogen blijven slapen, maar dat vonden we weer net een beetje te gek worden. Nadat we het dorpje een donatie hadden gegeven (dat was blijkbaar heel gebruikelijk), zijn we weer achterop de motor terug naar Molé gereden. Toen we bij Molé terug waren stond onze jeep voor de jeepsafari al gereed voor vertrek. Maaike en ik zijn op het dak van de jeep geklommen, zodat we goed om ons heen konden kijken en geen olifanten konden missen. Helaas hebben we alleen aan het begin van de twee uur durende rit een olifant in de bossen gezien. Voor de rest alleen maar van die herten. Dat was wel jammer, maar bovenop het dak van een jeep door de bossen rijden is op zich al een hele leuke belevenis!! Maaike en ik hadden dan ook dikke lol!! ;-) Pfff als ik het zo allemaal typ, kom ik erachter dat we echt heel veel hebben gedaan deze dag! Moe maar meer dan voldaan zijn we dan ook na het diner ons bed in gedoken. Nou ja…. niet eigenlijk.. we hadden namelijk kamergenootjes gekregen en één meisje was op MIJN bed gaan liggen!! … Maaike lag onderin een stapelbed (en ik de vorige nacht ook), Maaike is toen maar bovenin gaan liggen en ik onderin, omdat het stapelbed nogal kraakte en we bang waren dat het door zou zakken ;-).

Donderdagmorgen zijn we om 4 uur met de bus van Molé terug naar Tamale gereisd. Deze keer deden we er gelukkig echt maar 4 over. Aangekomen in Tamale konden we (na het kopen van een busticket) gelijk overstappen op de bus naar Kumasi. Heel raar, maar mn koffer moest deze keer onderin de bus. Normaal mocht ik hem nog elke keer onder m’n stoel leggen. In de bus heb ik wel 3 keer tegen Maaike gezegd dat ik echt m’n koffer niet moest vergeten als we in Kumasi aan zouden komen. En natuurlijk…. We waren uitgestapt in Kumasi en waren druk bezig met het regelen van een taxi om ons naar ons guesthouse te brengen, toen ik ineens een gil gaf… Maaike keek verschrikt achterom… Ik kon nog net uitbrengen dat ik zojuist had bedacht dat ik echt m’n koffer was vergeten… De schrik zat echt van m’n tenen tot in mn staart!! Vlug keek ik naar de plek waar we uit de bus waren gestapt…maar geen bus. Shit, wat moest ik nu… Gelukkig bleek al vrij snel dat de bus er nog wel gewoon stond, maar dat er een ander soort bus voor was gaan staan. Al vrij snel had ik mn lieve koffer weer in mn handen!!! Gelukkig!!! Na een reis van in totaal ongeveer 12 uur kwamen we in onze taxi aan bij het Catering Resthouse, waar we donderdagnacht zouden slapen. Wauw wat een luxe hadden we daar!! Een enorme kamer, met: twee tv’s, een drie persoonsbed, airco, een bad, warm water, twee wc’s enz. Het was echt een heerlijke kamer! Nadat we onze kamer helemaal hadden bewonderd zijn we nog even met een taxi Kumasi ingegaan. Even langs de Melcom en gewoon even een rondje gelopen. Het verkeer is daar echt een enorme chaos!! Echt, het leek wel één grote file door heel de stad!.. En overal mensen, winkeltjes, taxi’s enz. Toch op de één of andere manier wel gezellig! Terug bij het Guesthouse hebben we een heerlijk gegeten, gebadderd en zijn ons bed ingedoken.

Vrijdagmorgen hadden we plannen om naar het Cultureel Centrum in Kumasi te gaan. We hadden van een andere vrijwilligster hier gehoord dat je daar heel veel souvenirs kon kopen. Na het ontbijt zijn we Kumasi ingelopen en zijn op zoek gegaan naar het Cultureel Centrum. We vroegen het aan een jongen en hij is gelijk maar onze gids geworden. Ik zei nog dat hij best mocht gaan toen we bij het Cultureel Centrum aankwamen, maar hij zei dat hij wel tijd had. Volgens mij vond het stiekem wel gezellig met ons! ;-) Hij heette trouwens Samuël. Samuël heeft ons al de souvenirs winkeltjes van buiten en van binnen laten zien. Ze verkochten echt leuke dingen en het was echt gezellig! Het resultaat was alleen dat ik aan het eind een lege portemonnee had…. Achja, soms mag dat weleens! ;-) Heel veel van de dingen die ze verkochten hadden ze zelf gemaakt. Zoals bijvoorbeeld Afrikaanse schilderijen! Het liefst had ik er een stapel van gekocht, maar dat liet m’n portemonnee echt niet meer toe!... Nadat we Samuël een fooi hadden gegeven en vriendelijk hadden bedankt zijn we weer terug gelopen naar het Guesthouse. Na de lunch kwam er een taxi die we hadden geregeld om ons naar onze volgende bestemming te brengen: Lake Bosumtwi. Achteraf gezien was die taxichauffeur een vreselijke man, want hij heeft ons enorm afgezet, we hebben we echt veel te veel betaald!.. Helaas, niks meer aan te doen.. Hij heeft ons gelukkig wel veilig naar Lake Paradise Hotel gebracht. Wauw wat was het daar enorm mooi!!!! Ik keek echt m’n ogen uit!! Ons hotel lag aan het meer met allemaal palmbomen aan de oever!! Super mooi!! Ik kan er nog steeds niet over uit zoals jullie wel merken! ;-) Ook onze kamer was weer prachtig en we hadden weer warm water! Het hotel doet echt z’n naam eer aan, het is echt een paradijsje op aarde!! Eigenlijk zouden we zaterdag teruggaan naar Hanukkah. Van te voren hadden we het er al overgehad, dat als het echt heel mooi zou zijn bij het meer, we nog tot maandag zouden blijven. Eigenlijk waren Maaike en ik het er gelijk over eens dat we zeker nog tot maandag zouden blijven, dus zijn we op zoek gegaan naar een goedkopere kamer. We zijn het dorpje ingelopen en zagen daar een groot bord staan waarop ‘Lake Point Guesthouse’ stond aangegeven met een telefoonnummer erbij. Al vrij snel hadden we een tweepersoonskamer geboekt voor nog twee nachten aan het meer! Heerlijk!!
Voor het diner zijn we zijn nog even het meer ingedoken (in het meer heb ik even met Freddie gebeld, zie foto. Jullie geloven het of niet, maar na het eten hebben we getafeltennist met de chef-kok en gepoold met de ober! Gezellig hoor! Na een heerlijke warme douche zijn we in slaap gevallen op ons vier(!)persoonsbed!

Zaterdag na het ontbijt waren we allebei zo uitgeput dat we gelijk weer op bed in slaap vielen. Om 12 uur moesten we onze kamer uit zijn en om kwart voor 12 werden we wakker. Vlug alle spullen weer ingepakt en onze koffers bij de receptie gezet. We wilden namelijk nog graag kanoën en de ober zou ons nog zijn dorpje laten zien. We hebben eerst een kano met neger gehuurd en we hebben even een rondje laten peddelen over het meer! Mooi mooi!!
De chefkok had gisteravond aangegeven dat hij ons graag zijn dorpje wilde laten zien aan ons. Dat aanbod hebben we aangenomen en hij is met ons een rondje door het dorpje gelopen. Hij liet ons zijn winkeltje zien met souvenirs, maar helaas voor hem, ik had al genoeg gekocht bij het Cultureel Centrum in Kumasi. Ook liet hij ons nog de Koko-farm zien. Van Koko wordt cacao (dus chocolade gemaakt). Leuk om te zien! De ober had een taxi voor ons geregeld die ons na de lunch naar ‘Lake Point’ heeft gebracht. Bij ‘Lake Point’ hadden we een heel schattig huisje! En ook daar was het weer prachtig bij het meer!! Lekker gelezen, gegeten, gezwommen en in de zon gelegen. Owja en Sangria met verse ananas gedronken!! Wauw, wat hebben we daar geweldig gerelaxt! Heerlijk!

Zondagmorgen zijn we op zoek gegaan naar een kerk. Na wat heen en weer gevraagd te hebben zijn we bij een ‘kerkje’ gekomen. Eigenlijk was het een klaslokaal…. Op de muur was met schoolbordverf een schoolbord geverfd, waar nog allemaal rekensommen opstonden. Voor de schoolbord stond de dominee een preek te houden. Wel moeilijk te volgen, want heel veel vertelde hij in het Twi. In totaal zaten er ongeveer 20 mensen in de schoolbankjes. We kregen zelfs een Engels liedboek, waar we uit mee mochten zingen. Iedereen zong in het Twi, maar het was geen probleem als wij gewoon meezongen in het Engels. Klonk niet echt heel mooi als je het mij vraagt… ;-) Na de dienst (van ongeveer 2uur) mochten we nog met de dominee en nog wat andere kerkgangers op de foto! De dominee wilde graag onze telefoonnummers hebben, omdat ze een nieuwe kerk aan het bouwen waren en ze geld nodig hadden… Hij dacht dat wij wel even voor geld zouden kunnen zorgen… Sorry dominee, maar ik denk daar toch even anders over.

Maandagochtend hebben we heerlijk gerelaxt bij het meer en een fotosessie gehouden ;-)! Na de lunch zijn we met de taxi van ‘Lake Point’ naar Kumasi gereisd. In Kumasi konden we gelijk op de bus stappen richting Sunyani. Na ongeveer 4 uur kwamen we aan in Sunyani. Daar een taxi gepakt richting Hanukkah. Toen we door de poort het Hanukkah terrein opliepen, stormden alle kinderen op ons af om ons welkom te heten!! Echt super schattig!! Ze bleven maar onze namen roepen! Echt leuk om te zien dat ze blij waren dat we weer op Hanukkah waren! Het voelde echt al thuiskomen!!!

Dit was het einde van een geweldig weekje vakantie samen met Maaike!
Volgens Maaike is mn verhaal veel te lang maar ze heeft er wel van genoten om het te lezen doordat ze onze reis weer helemaal opnieuw beleeft! Ze heeft ergens wel gelijk dat deze blog veel te lang is, maar ik vind het gewoon leuk om voor mezelf alles op te schrijven wat we hebben meegemaakt en ik heb geen zin meer om dat nu weer helemaal in te gaan korten voor een blog, dus zet ik dit verhaal maar gewoon online….

Trouwens, vandaag over een week is onze laatste dag op Hanukkah….. Echt raar om dat te bedenken… We gaan dan nog van vrijdag tot donderdag naar de kust. Donderdagavond 7 juni vliegen we alweer terug naar Nederland. De tijd gaat nu ineens echt heel snel…

Trouwe lezers: Dankjewel dat jullie me nog steeds volgen!!

Liefs,
Jasmijn