Van voetbalspelers tot watervallen!

Ook in Ghana ben ik heel goed in het uitstellen van dingen… Zoals bijvoorbeeld de wc poetsen (Ben ik al heel de week van plan. Vandaag kwamen er Canadezen langs en ik durfde ze niet eens op onze wc te laten… moet je nagaan… voor de rest zal ik de details besparen). Een blog typen is ook iets wat ik heel goed kan uitstellen. Nu kan het uitstellen echt niet meer, want dan komt er straks helemaal niks meer van en dat is ook weer jammer…

Oké dat waren weer genoeg onnozele inleidende woorden, nu gaan we weer beginnen met het echte verhaal! Weer genoeg beleefd de afgelopen week. Ik zal beginnen met iets leuks! We hebben Yaw (het jongetje waar ik toen een dag bij in het ziekenhuis heb gezeten) zien lachen!!! Kan je jezelf voorstellen dat je een jongetje ziet waarvan je denk dat hij nog nooit van z’n leven heeft gelachen? Hij praat niet, hij zit zomaar en hij kwijlt heel veel. Hij kijkt meestal naar de grond en reageert amper op zijn naam… Je hebt er een dag bij in het ziekenhuis gezeten, waarvan hij de meeste tijd in een diepe slaap was. En stel jezelf dan voor dat je hem dan ineens ziet lachen als hij op de grond zit in de zomerhut! En echt niet zomaar een klein glimlachje, maar echt een enorme schaterlach met z’n mond wijd open! Julliette kietelde hem in z’n zij en toen begon hij ineens zo te lachen! Geweldig om te zien!!!! Jammer is alleen dat ik hem nu ook niet meer heb zien lachen… Ik heb zelf nog steeds niet echt het gevoel dat het beter met hem gaat, maar hopelijk komt daar nog verandering in!!

Zondagavond hadden we ineens een date met de voetbalspelers van het Kameroense voetbalelftal. Jaja, je beleefd hier nog is wat in Ghana! Zaterdagmiddag hadden we bij het Eusbett hotel geluncht. Er stopte toen een bus en er kwamen allemaal voetbalspelers uit! Zondagavond zagen we ze weer en hebben we zelfs nog een potje met ze gepoold! Nou, ik hoop maar dat ze beter voetballen dan dat ze poolen ;-)! Het was wel grappig, want ze konden alleen maar Frans… Oeps, en dat konden wij net weer niet. Best ingewikkeld! Op het eind van de avond hebben ze ons zelfs nog begeleid naar de taxi en werden we uitgezwaaid door Kameroense voetbalspelers! J, F en T.... ‘Nee, ik heb geen handtekeningen!’ ;-)

Maandag hebben we toch ook weer iets vreemds gedaan! We weten nu echt wat het spreekwoord inhoud: “Wie mooi wil zijn moet pijn lijden!” En of het nou echt mooi is geworden…. dat mogen jullie zelf beoordelen aan de hand van de foto’s. Maaike en ik hadden even bedacht dat we maandag wel ons haar in konden laten vlechten. Nou, ik denk dat het één keer is en nooit meer! Wat een pijn deed dat zeg! Die Ghanese kapsters zijn nou niet echt bepaald zachthandig als ze je haar aan het invlechten zijn. Ik had bedacht dat het wel leuk zou zijn om het in te laten vlechten in plaats van allemaal losse vlechtjes, maar ik heb heel de dag (en die dag erna) het gevoel gehad alsof er iemand keihard aan je haar zit te trekken en dat er allemaal blauwe plekken onder zitten! Toch ben ik blij dat we het hebben gedaan, we zijn in ieder geval weer een Ghaneese ervaring rijker!! ;-) Waarschijnlijk haal ik het er maandag wel uit, dan heeft het er toch een HELE WEEK ingezeten.

Dinsdag hebben Maaike en ik de snoezelruimte een goeie schoonmaakbeurt gegeven! Al het speelgoed hebben we gepoetst en ook de ruimte zelf hebben we schoongemaakt. Achja, wat zal ik zeggen… het was best wel nodig dat het speelgoed een keer schoongemaakt werd! Gelukkig glimt alles nu weer en ruikt het ook weer een beetje fris. We hebben hier op Hanukkah in ieder geval heel veelzijdig werk te doen! Dat maakt het waarschijnlijk ook zo leuk!

We hebben er ook weer twee nieuwe vrijwilligsters bij. Lieke en Puck. Julliette en Kelly gaan aanstaande maandag al weg…. Echt een apart idee, want wij hebben vanaf Londen naar hier natuurlijk met Kelly gereisd en zijn dus ook met z’n drieën bij Hanukkah aangekomen. Straks zit zij al weer lang en breed in Nederland en dan zitten wij nog steeds hier in Ghana. Aan de ene kant ben ik best een beetje jaloers, want ik zou ook best heel even naar Nederland willen… Aan de andere kant ben ik super blij dat we nog ongeveer 5 weken in Ghana zijn! We willen nog zoveel zien, doen en beleven en gelukkig hebben we daar nog 5 weken voor!!

Woensdag zijn Maaike, Kelly en ik naar de watervallen geweest in het plaatsje Kintampoo. Ongeveer 2,5 uur rijden vanaf hier. De heenweg gingen we met 16 personen in één Trotro-busje! Eigenlijk viel het nog best wel mee en we hadden gelukkig een goede reis! Aangekomen bij de taxistandplaats in Kintampoo gingen we op zoek naar een taxi die ons richting de watervallen kon brengen. Gelukkig hadden we die snel gevonden. De beste man wilde ons zelfs naar de watervallen rijden, daar op ons wachten en ons daarna weer naar Sunyani brengen! Super handig!
De watervallen waren echt prachtig!! In totaal hebben we er drie gezien. De eerste was wel mooi, maar niet zo groot, de tweede stelde eigenlijk niks voor en de derde was echt geweldig mooi! We hebben heel veel mooie foto’s gemaakt en we hebben zelfs nog onder de watervallen gezeten! Wow, dat water komt dan echt heel hard op je hoofd terecht!!! Weer een geweldige ervaring!

Donderdag was Mariette jarig en hebben we voor de kinderen een minizeskamp georganiseerd! Kreeg ik toch nog een beetje een Koninginnedag gevoel met al die spelletjes ;-)! Al was het wel een paar dagen te laat natuurlijk.. Het was heel gezellig en de kinderen waren ook helemaal enthousiast!!

Nog even wat leuke foto’s uitzoeken om bij deze blog te zetten en dan was dit het weer voor deze keer….

Zoals jullie lezen heb ik het hier nog steeds heel erg naar me zin en beleven we hier elke week weer genoeg!!

Liefs,
Jasmijn